Dr. Brian Bourquin is een ervaren dierenarts die dieren behandelt in twee klinieken in Boston. Hij is vooral bekend om zijn werk met honden, katten, konijnen, cavia's, fretten, vogels, reptielen, vissen en boerderijdieren. Zijn praktijk omvat routineonderzoeken, vaccinaties, castratie- en sterilisatieoperaties, tandheelkunde en gedragsadvies. Dr. Bourquin is toegewijd aan het geven van medelevende zorg aan elke patiënt die hij ziet. Hij gelooft dat elk huisdier een gezond leven verdient en streeft ernaar om de hoogst mogelijke kwaliteit medische zorg te bieden.
Katten vinden het niet erg om op hun bed te plassen, maar ze haten het om dat in hun kattenbak te doen. Het is het meest voorkomende en minst tolereerbare onaangepaste gedrag van katten.
Wilt u een mooie kattenbak kopen? Dat kan als u op het woord kattenbak klikt.
Voorbijgaande verkoudheden worden meestal veroorzaakt door niesziekten. Als het probleem langer dan twee weken aanhoudt, dan kan er iets mis zijn met de huid, vacht, ogen, oren, mond, tanden, tandvlees, tong, keel, maag, darmen, lever, nieren, blaas, longen, hart, bloedvaten, lymfe Antibiotica helpen in deze gevallen niet. Soms verdwijnen de symptomen na de behandeling en komen ze later terug. Er moet meer onderzoek worden gedaan om erachter te komen waarom ze steeds terugkomen. Een ernstige allergische reactie bij een ongevaccineerd kitten
Als uw kat gezond en wel naar buiten loopt, maar niesend terugkomt, kan het zijn dat er iets in zijn neus vastzit. Vraag de dierenarts om het te verwijderen. Geef hem geen medicijnen, tenzij de dierenarts u dat zegt. Als uw kat hoest, niest, loopogen heeft en/of een hoge temperatuur heeft, breng haar dan onmiddellijk naar een dierenarts. U kunt haar misschien thuis behandelen als ze niet te ziek lijkt, maar als ze echt ziek lijkt, dan moet u haar meteen naar een dierenarts brengen.
De rest van dit bericht gaat over de kat die al meer dan twee weken ziek was voordat hij antibiotica kreeg. Na het stoppen van de medicatie, kwam de verkoudheid van de kat terug.
Wanneer u verkouden bent, ligt het probleem meestal in de neusholte of achter in de keel (nasopharynx).
Grassprieten en andere vreemde voorwerpen kunnen in de neusholte of neuskeelholte van de kat vast komen te zitten en een infectie veroorzaken. De symptomen beginnen meestal zeer plotseling. Als het voorwerp binnen wordt gelaten, kunnen de symptomen maanden of zelfs jaren aanhouden. Deze katten stinken vaak omdat ze stinken. Na het afsnijden van een grasspriet, genezen katten snel.
Acute
Niesziekte kan worden veroorzaakt door virussen en bacteriën, maar kan ook het gevolg zijn van allergieën. Wanneer een allergie ervoor zorgt dat je lichaam te veel histamine aanmaakt, kan dit zwelling veroorzaken in je nasale membranen. Deze zwelling blokkeert de luchtstroom door je neus, waardoor je gaat niezen. Het kan waar zijn dat het herpesvirus dat niesziekte veroorzaakt, kan blijven sluimeren en ervoor kan zorgen dat de kat herhaaldelijk ziek wordt. Er is echter geen bewijs dat dit gebeurt.
Chronische niesziekte wordt meestal niet veroorzaakt door bacteriën, maar eerder door littekenweefsel of doordat uw kat een virusinfectie heeft. Antibiotica helpen niet tegen virussen of littekenweefsel. Ze kunnen de symptomen voor een korte tijd wegnemen, maar ze zullen het probleem niet permanent genezen. Omdat littekenweefsel nooit volledig kan worden verwijderd, is chronisch niezen nooit te genezen. De meeste katten hebben echter niet al te veel last van de gewone verkoudheid.
Goedaardige poliepen kunnen in de neus of in uw neusholte (nasopharynx) voorkomen. Neuspoliepen zijn meestal gemakkelijker te verwijderen dan poliepen in de keel. Na het verwijderen van de poliepen uit de keel, genezen de katten meestal volledig.Tumoren
Tumoren in de neus- en keelholten van katten kunnen verkoudheidssymptomen bij hen veroorzaken. Afhankelijk van het type, kan de behandeling bestaan uit een behandeling met medicijnen, chirurgie of bestraling.
Hooikoorts of andere allergische reacties zijn uiterst zeldzaam bij katten. Als uw kat echter in een bepaalde tijd van het jaar begint te niezen of als hij/zij zich op een bepaalde plaats bevindt (zoals op het bed) dan kan dit wijzen op een allergie. Indien nodig kan een weerstandsonderdrukkend medicijn worden toegediend om de reactie tegen te gaan.
In tegenstelling tot bij honden, is neusschimmel ongewoon bij katten. We hebben het nog nooit gezien.
Als een ontsteking van de wortels van de kiezen doorbreekt in de neusholte, waardoor uw kat moet niezen, dan herstelt uw kat na het verwijderen van de aangetaste tand of kies meestal volledig.
Er kan littekenweefsel ontstaan als de keel is verwond door een vreemd voorwerp of een infectie.
Als het probleem aanhoudt, kan een operatie nodig zijn. Het plaatsen van een stent kan helpen als het probleem aanhoudt. Een stent is een uitzetbaar buisje van draadgaas dat in het lichaam wordt geplaatst om te voorkomen dat een bloedvat wordt geblokkeerd.
Katten met extreem kleine neusgaten (Perzen) of bij wie de schedel is gebroken, hebben soms neusuitvloeiing uit hun neus.
Inwendig neusonderzoek (rhinoscoop) bij een kat onder algehele anesthesie
Antibiotica tegen chronische verkoudheid hebben meestal slechts een tijdelijk effect, en ze genezen niet. Wij raden het onnodig gebruik ervan af. Als de oorzaak van de verkoudheid is vastgesteld, kan een doeltreffende behandeling mogelijk zijn. Daarom wordt bij chronische verkoudheid nader onderzoek aanbevolen. Katteneigenaren die aan chronische niesziekte lijden, kunnen misschien niet van de symptomen van hun kat afkomen, maar ze kunnen wel stappen ondernemen om ze te verlichten.
Een kat kan steriel gemaakt worden door zijn testikels operatief te verwijderen. Sterilisatie wordt gewoonlijk "castratie" genoemd, zowel bij vrouwen als bij mannen. De meer gebruikelijke term voor sterilisatie bij vrouwen is echter "sterilisatie". Het castreren van een poes betekent het verwijderen van haar eierstokken, terwijl het castreren van een kater het verwijderen van zijn testikels betekent.
Als een poes paart, laat ze eitjes los. Als uw kat veel naar buiten gaat, kan ze gemakkelijk zwanger worden. Dit kan een van de redenen zijn waarom u haar moet laten steriliseren. Als uw kat zwanger is geworden, kunt u haar laten steriliseren voordat ze een nestje kittens ter wereld brengt. Zo voorkomt u dat ze nestjes kittens krijgt. Een van de redenen waarom poezen gecastreerd moeten worden is dat zij een groter risico lopen op baarmoederontstekingen en melkkliertumoren. Deze tumoren zijn meestal kwaadaardig bij katten.
Castratie zorgt ervoor dat uw kat niet meer zwanger wordt. Katten kunnen theoretisch worden gesteriliseerd vanaf de leeftijd van vier tot zes maanden; uw dierenarts zal u echter adviseren over het juiste moment voor uw kat, en hij zal de leefomstandigheden, de mogelijke vatbaarheid voor ziekten en de algehele gezondheid van uw kat onderzoeken. Hij of zij kan ook voorstellen uw kat te steriliseren tijdens haar eerste krolsheidcyclus. Uw kat is nog niet gesteriliseerd, en bij haar is een baarmoederontsteking geconstateerd. Het is belangrijk dat ze zo snel mogelijk wordt geopereerd, want deze aandoening is levensbedreigend.
Chirurgische ingrepen kunnen spannend zijn: zowel voor u als voor uw kat. Dus, als u een operatie overweegt, dan moet u weten dat wij ze elke dag uitvoeren in onze kliniek en dat we dus veel ervaring hebben. Voor de operatie moet uw kat nuchter zijn. Het is dus het beste om uw kat binnen te houden en minstens 8 uur voor de ingreep geen eten te geven. Tijdens de ingreep zal uw kat onder narcose worden gebracht en zowel tijdens als na de ingreep zullen pijnstillers worden toegediend. We maken het te behandelen gebied schoon door een antiseptische oplossing aan te brengen. Vervolgens wordt een kleine snede in de buik gemaakt, waarna de eierstok(ken) wordt (worden) verwijderd. De wond(en) worden zowel inwendig als uitwendig gehecht. Hechtingen lossen vanzelf op. Na 10 tot 12 dagen worden ze verwijderd, tenzij er aan de buitenkant ook oplosbare hechtdraad is gebruikt (wat langer zou duren).
In sommige van onze klinieken is het ook mogelijk om sterilisaties via een kijkoperatie uit te voeren, ook wel laparoscopische sterilisatie (LS) genoemd. Er wordt een incisie van drie centimeter gemaakt in de buik van de hond. Dan kan de dierenarts via een endoscoop, een buis met een camera, duidelijk zien wat hij doet. Als de eierstokken in de buikholte worden verwijderd in plaats van daarbuiten, is de hersteltijd korter en is er minder pijn.
Vraag uw dierenarts om advies over welke procedure het beste is voor uw hond. De meeste katten zullen zich goed voelen na hun operatie. Ze kunnen zelfs nog enkele dagen normaal blijven eten. Als uw kat aan de wond likt of bijt, raden wij aan dat hij gedurende 10 tot 12 dagen een halsband of medische romper draagt totdat de hechtingen eruit zijn. Het is het beste om uw kitten in deze periode binnen te houden, omdat hij met zijn halsband of romper achter een voorwerp kan blijven haken.
Als de wond goed lijkt te genezen, controleer hem dan dagelijks. Raak de wond niet aan, dat kan infectie veroorzaken. Als de wond rood is, gezwollen, of erg stinkt, ga dan onmiddellijk naar uw dierenarts. Hoe schattig kittens ook kunnen zijn, het is aan te raden ze te laten steriliseren als je niet wilt dat ze nestjes krijgen. Op deze manier voorkomt u dat u weer een ongewenst nestje krijgt en dat uw kat weer zwanger wordt.
Het is niet alleen goed voor u, het is ook goed voor uw kat. Omdat ze geen voortplantingshormonen hebben, zijn poezen doorgaans rustiger dan katers. Sterilisatie voorkomt melkkliertumoren op latere leeftijd en voorkomt baarmoederontstekingen. Het castreren van uw kat kan goed voor hem/haar zijn, maar er zijn ook enkele nadelen. Wij zorgen ervoor dat er altijd beademings- en bewakingsapparatuur beschikbaar is om de risico's voor onze patiënten tot een minimum te beperken.
Afhankelijk van de manier waarop de sterilisatie wordt uitgevoerd, variëren de kosten voor de sterilisatie van uw kat. Laparoscopie is duurder dan traditionele methoden. Wij kunnen u helpen beslissen of u de procedure wilt laten uitvoeren en u precies vertellen hoeveel deze zal kosten.
Voor het ontwormen van katten raden de meeste dierenartsen het gebruik aan van een oraal geneesmiddel, fenbendazol (of Panacur). U kunt dit in elke dierenwinkel kopen, maar als u het daar niet ziet, vraag dan uw dierenarts om advies. Ten eerste, alle katten hebben wormen vanaf hun geboorte. Sterker nog, spoelwormlarven (ook bekend als pinwormen) worden gevonden in de moedermelk. Als kittens opgroeien, worden ze ook blootgesteld aan deze parasieten via besmet voedsel en water. Katten kunnen ze ook binnenkrijgen als ze rauw vlees eten dat eitjes of larven bevat. En tenslotte kunnen katten de parasiet oppikken van andere katten die in hun kattenbak poepen. We hebben veel informatie over gezondheidsproblemen van katten, dus kijk op onze Kennisbank! Wormen hoeven voor katten niet per se een groot probleem te zijn, maar ze kunnen wel een bedreiging vormen voor mensen als ze besmet zijn.
Als je meer wilt weten over de verschillende soorten wormen die er zijn, waaronder spoelwormen, lintwormen, hartwormen en haakwormen, lees dan meer op: Wormen Bij Katten. Gratis folder over endoparasieten Wormen bij huisdieren: In deze folder komt u meer te weten over wormbesmettingen bij huisdieren. Sommige mensen beweren dat het eten van wormen goed kan zijn voor de gezondheid van zowel kat als mens. Maar er is niet genoeg bewijs om deze theorie te ondersteunen. Wat wel bewezen is, zijn de gevaren van wormen bij zowel kat als mens. Uw kat altijd ontwormd houden is daarom zeker het advies van dierenartsen!
Na besmetting met kattenuitwerpselen (of eender welke vorm van fecale besmetting) kunnen mensen verschillende gezondheidsproblemen krijgen. Deze omvatten indirecte effecten zoals huiduitslag, maagpijn, diarree, braken, hoofdpijn, enz.
Oudere dieren lopen meer kans om ziek te worden van wormen dan jongere. Maar alle besmette katten vormen een bedreiging voor verdere infecties. Uw kat hoeft geen symptomen te vertonen om hem door een dierenarts te laten onderzoeken. Maar als hij wormen heeft, moet hij behandeld worden. Uw kat kan namelijk parasieten overbrengen op andere dieren en mensen, die dan ziek kunnen worden. Larven en uiteindelijk worm maken een lange reis door het lichaam van een kat. Wanneer de larven wormen zijn en ze klaar zijn om eitjes te leggen, bijvoorbeeld in de lever, het hart en de bloedvaten, komen er miljoenen eitjes uit de ontlasting. Het is heel waarschijnlijk dat uw kat geen symptomen zal vertonen. Tekenen van wormen bij katten zijn diarree, braken, gewichtsverlies, lusteloosheid en bloedarmoede.
Als u uw kat regelmatig behandelt met een ontwormingsmiddel, kunt u voorkomen dat uw katten en uzelf ziek worden door wormen.
Wilt u meer weten over ontwormingsschema's voor katten? Heeft u alleen een volwassen kat die u wilt helpen met de wormbestrijding? Vanaf welke leeftijd moet ik mijn katten ontwormen? En waar moet ik nog meer rekening mee houden? Bezoek http://www.howoftentodewormyourcat.com/
Wormen kunnen fataal zijn voor zeer jonge kittens. Als ze in hun darmen terechtkomen, kunnen deze verstopt raken.
Als u uw kitten gaat ontwormen, kunt u AniPlan overwegen, ons dierverzorgingsplan, dat de kosten van ontworming geheel of gedeeltelijk dekt. Vooral als uw kitten net begint, kunt u hiermee veel besparen. Katten moeten hun leven lang regelmatig worden ontwormd. Het aanbevolen schema voor ontworming bij katten is:
Buitenkatten komen vaak in contact met parasieten. Maar ook als uw kat niet naar buiten gaat, is het van groot belang hem eens in de twee maanden te ontwormen. Dit heeft niets te maken met het feit of uw kat wel of niet naar buiten gaat; het advies is om uw kat twee keer per jaar te ontwormen. Vangt uw kat veel muizen? Dan is het advies om uw kat vaker te ontwormen. Omdat u zelf parasieten van buiten naar binnen kunt dragen zonder dat iemand het merkt, kunnen ze toch uw kat besmetten. Wormen zijn meestal onzichtbaar tot ze te laat zijn. Dus als u een hoop ellende voor uw kat wilt voorkomen, dien dan een wormenkuur toe. Weinig mensen zullen dit doen dus het algemene advies luidt: Als u niet weet of uw kat wormen heeft, geef hem dan een wormenkuur. Ontworm uw kat elke vier maanden. Als u nog steeds bezorgd bent over het onnodig ontwormen van uw katten, vraag dan uw dierenarts om advies. Vraag hem of hij een ontlastingsonderzoek zou aanraden.
Om te voorkomen dat uw kat wormen oploopt, kunt u verschillende dingen doen.
Als u een hond in huis hebt, ruim dan regelmatig zijn uitwerpselen op. Vraag anderen dat ook te doen.
Er zijn verschillende soorten ontwormingsmiddelen voor katten verkrijgbaar: tabletten, pasta's en druppels. Let op de volgende factoren bij het kiezen van een ontwormingsmiddel:
U kunt uw dierenarts raadplegen als u niet zeker weet welk type ontwormingsmiddel u moet gebruiken.
Gebruikt u een antiparasitair middel voor uw huisdier? Volg dan de gebruiksaanwijzing op het etiket. Let ook op eventuele waarschuwingen die op het etiket vermeld staan. Raadpleeg in geval van twijfel uw dierenarts. Afhankelijk van het soort ontwormingsmiddel dat u kiest, kan de prijs variëren.
Uw dierenarts kan u helpen beslissen welke behandeling het beste is voor uw huisdier, afhankelijk van zijn gewicht en of orale of injecteerbare medicatie de voorkeur geniet. Als u meer wilt weten over het ontwormen van katten of als u denkt dat uw kat wormen heeft, neem dan contact met ons op. Wij kunnen u helpen door u alles te vertellen over de mogelijkheden van wormbehandeling en de prijzen daarvan. Naast katten moeten ook honden regelmatig ontwormd worden. Lees meer over het ontwormen van uw hond.
Katten worden vaak ziek omdat ze niet genoeg eten. Weigering om te eten is altijd zorgwekkend voor alle huisdieren, maar het kan vooral gevaarlijk zijn voor katten. Als een dier niet genoeg te eten krijgt, moet het zijn vetreserves gebruiken voor energie. Om deze vetten om te zetten in bruikbare energie, heeft het lichaam eiwitten nodig.
Wanneer een kat snel gewicht verliest, verbruikt zijn lichaam zijn eiwitvoorraden snel, waardoor de lever overbelast raakt met vet. Dit leidt tot een gevaarlijke aandoening, hepatische lipidose genaamd, waarbij de lever faalt. ls uw kat zijn eetlust verliest, kan dat betekenen dat hij een onderliggend gezondheidsprobleem heeft. U moet hem meteen meenemen naar de dierenarts. Hoe eerder u handelt, hoe beter u hem kunt helpen.
Ziekte. Gewichtsverlies is een vroeg teken dat er iets mis is. Let goed op als uw kat gewicht begint te verliezen. Verschillende aandoeningen kunnen hiervoor verantwoordelijk zijn, waaronder infecties, nieraandoeningen, maag- en darmproblemen en kanker. Het is echter niet altijd ernstig - kiespijn kan er ook voor zorgen dat uw kat vermagert. Recente vaccinatie. Heeft uw kat zijn eetlust verloren kort nadat hij gevaccineerd is? Als dat zo is, is de reden waarschijnlijk een bijwerking van de prik. Hoewel vaccins talloze levens hebben gered, kunnen ze ook kleine bijwerkingen veroorzaken, zoals verlies van eetlust. In de meeste gevallen gaan de symptomen echter snel over en is het dier binnen een dag of twee weer volledig hersteld.
Reizen en een onbekende omgeving? Net als veel mensen zijn veel huisdieren gewoontedieren. Een verandering van gewoonte kan niet alleen leiden tot verlies van eetlust, maar ook tot misselijkheid en het weigeren van voedsel. Sommige dieren hebben last van reisziekte als ze met de auto of het vliegtuig reizen, wat kan leiden tot braken en voedselweigering. Ijdelheid of geestelijke gezondheidsproblemen. Als uw dierenarts heeft vastgesteld dat uw kat niet lichamelijk ziek is, dan kan angst of depressie de reden zijn dat uw kat niet eet. Veranderingen in de huiselijke omgeving kunnen gevoelige katten van streek maken, en soms kunnen nieuwe mensen of veranderingen in de routine de emotionele toestand van een kat verstoren. Of uw kat kan gewoon een kieskeurige eter zijn. Vergeet niet dat katten over het algemeen veel tijd nodig hebben om zich aan te passen aan nieuwe soorten voedsel, dus een plotselinge verandering in dieet kan de oorzaak zijn.
Ook al weigert uw kat een voorgeschreven dieet te eten, dwing hem of haar niet te eten. Als hij of zij weigert te eten, kan dat ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid. Als uw kat niet eet omdat hij ziek is, praat dan met uw dierenarts over wat hem kan helpen beter te worden. U kunt proberen zijn dieet aan te passen (sommige katten doen het beter met bepaalde soorten voer), of hem iets anders te eten aanbieden als hij niet geïnteresseerd is in het eten van gewone brokjes. Uw dierenarts kan ook voorstellen uw kat medicijnen te geven om hem beter te laten voelen. En als geen van deze dingen werkt, kan uw dierenarts een sonde in zijn keel plaatsen zodat hij voldoende voedingsstoffen binnenkrijgt.
Als uw kat niet ziek is, zijn er dingen die u kunt proberen om hem/haar aan het eten te krijgen. Bepaalde voedingsmiddelen, zoals lever, tonijn uit blik, enz. kunnen voor sommige katten als eetlustopwekker worden gebruikt. Grote hoeveelheden van deze voedingsmiddelen kunnen echter tekorten aan of een teveel van bepaalde vitaminen veroorzaken.
In plaats van te vertrouwen op mensenvoer, kunt u proberen uw huisdier aan te moedigen om in plaats daarvan commercieel blikvoer te eten. Het kan zijn dat het verhitten van het voer, het mengen van visolie, bouillon (zorg ervoor dat het geen uien bevat, die zijn giftig voor katten) of eieren uw kieskeurige katachtige kan verleiden om te eten. Als uw kat nog steeds weigert te eten, verwijder dan het voer en bied later op de middag vers voer aan. Als het voer hard en muf wordt, kan uw kat het associëren met nare geurtjes en weigeren het weer te eten. Als uw kat altijd alleen maar mensenvoer heeft gegeten, begin dan langzaam door geleidelijk wat brokjes in zijn bakje te doen. Uiteindelijk zal hij alleen brokjes eten.
Experts raden aan om de voeding van uw kat om de 2-4 maanden te wisselen tussen verschillende merken door middel van een soortgelijke techniek om de ontwikkeling van voedselallergieën en darmproblemen te voorkomen.
De tuin is een geweldige plek om tijd door te brengen met vrienden en familie. U kunt er ontspannen en genieten van de frisse lucht. Maar wat als uw kat verdwaalt? Wat als hij in een gat valt? Of erger nog, wat als hij wordt aangereden door een auto? Dit zijn slechts enkele van de gevaren die om elke hoek op de loer liggen. Daarom raden wij u aan uw kat binnenshuis te houden.
En waar moet u op letten, zodat hij in een veilige omgeving verblijft waar zo weinig mogelijk gevaren zijn? Als eigenaar kunt u bijdragen aan zijn veiligheid door hem een veilige plek te bieden om te leven. Met deze tips en technieken over tuinveiligheid voor katten zullen u en uw kleine vriend genieten van al het moois dat de tuinen te bieden hebben!
Mensen aarzelen om katten te kopen omdat ze bang zijn om ze uit te laten. Ze kiezen er meestal voor om hun kat binnen te houden, waardoor hij geen beweging krijgt. Als u uw kat mee naar buiten wilt nemen, moet u hem een buitenverblijf geven. Toch is het probleem van toekomstige katteneigenaren zo gek nog niet. Aan de positieve kant wil je je kat een gelukkig en gezond leven buiten geven. Aan de negatieve kant, met deze vrijheid zullen katten worden blootgesteld aan de gevaren en risico's van het buitenmilieu.
Een andere optie is om uw kat buiten te laten leven. Hoewel katten het niet prettig vinden om opgesloten te zitten, kunnen ze zich aanpassen aan het leven in een appartement als ze maar genoeg tijd krijgen. Ze hebben dan wel extra zorg en aandacht nodig, maar ze zouden het goed met elkaar moeten kunnen vinden.
U bent uiteindelijk verantwoordelijk om te beslissen wat het beste is voor u en uw huisdier. Een leven binnenshuis komt het meest overeen met de natuurlijke omgeving en behoeften van uw kat. Maar wat is de beste manier om katten uit uw tuin te houden? Er zijn verschillende manieren om dit te doen. U kunt een of alle van deze methoden gebruiken, maar ze zullen niet noodzakelijkerwijs voor elke situatie werken. Kijk dus wat het beste werkt voor u, uw kat en de tuin.
Er zijn verschillende manieren om uw tuin voor te bereiden op het buiten laten van de kat. Met deze verschillende methodes zou tuinbeveiliging voor katten het allerbeste zijn.
Om ervoor te zorgen dat uw kat niet uit de tuin kan ontsnappen, kunt u het beste al uw tuinafsluitingen (hekken, muren, poorten, enz.) zo afsluiten dat uw kat niet naar buiten kan. Op die manier kunt u er zeker van zijn dat hij niet in de problemen komt. U kunt ook overwegen om borden rond uw eigendom op te hangen om mensen te waarschuwen voor uw kat.
Een eenvoudige manier om te voorkomen dat katten over hekken klimmen, is het plaatsen van kleine plastic buisjes langs de lengte van het hek, die ronddraaien als uw kat erop probeert te klimmen. Als uw kat probeert over de omheining te klimmen, kan hij zich nergens aan vastgrijpen en zal hij eraf vallen. Zo voorkomt u dat uw kat over hekken, muren of poorten klimt. Het is een eenvoudige manier om ervoor te zorgen dat uw kat binnen blijft.
Vind je de buis niet mooi? U kunt precies hetzelfde effect bereiken met een + vorm die roteert. Dit wordt ook wel een oscillerend systeem genoemd. Deze variant is iets duurder dan de buizen, maar valt veel minder op boven het hek. Een van de grootste problemen met de Oscillot kattenvoerbak is dat hij moeilijk te bestellen is voor eigenaars. Er zijn twee mogelijkheden: U zou zelf een versie kunnen maken, bijvoorbeeld met PVC buizen of bamboe buizen.
Maar wat heb je echt nodig om een oscillator te maken? Op je lijst staan de volgende zaken:
Het is een groot project, maar het zal tijd kosten. Veel succes als je het op deze manier wilt doen! Met de buis of de oscillator kunt u voorkomen dat andere katten uw erf betreden. Een bezoeker van onze website maakte een systeem met behulp van onze handleiding, dat werkte en er als volgt uitzag: Het is een vrij eenvoudig maar doeltreffend oscillatorsysteem, waar de katten geen vat op kunnen krijgen.
Neusijzerprofielen zijn niet overal even gemakkelijk te vinden, maar ze zijn verkrijgbaar bij de meeste ijzerwinkels. Dit is misschien wel de beste manier om uw kat in de tuin te houden. Bevestig het gaas rechtstreeks aan uw muur, zonder gebruik te maken van profielen. Als u geen nieuw gaas wilt kopen, kunt u ook oud gaas hergebruiken. Als u bijvoorbeeld 25 meter gaas hebt, kunt u dat in kleinere stukken knippen en die passend maken voor uw behoeften. U kunt deze kleine stukken ook gebruiken om een groter stuk te maken.
Als u iets mooiers wilt, dan kunt u het beste aluminium profielen tussen de mazen gebruiken. Het ziet er niet alleen beter uit, maar het is ook beter bestand tegen wind en andere mogelijke weersomstandigheden. Zorg ervoor dat, welke oplossing u ook kiest, deze onder een hoek aan uw omheining wordt bevestigd, zodat uw kat er niet gemakkelijk overheen kan springen.
Als u niet houdt van draadafrasteringen, dan is deze methode misschien precies wat u zoekt. Deze techniek vereist geen speciaal gereedschap of apparatuur, en kan worden gedaan zonder enige hulp van anderen. U spant gewoon meerdere draden over uw tuin, en ze zullen zowel konijnen als herten buiten houden.
U kunt hiervoor een gewone kabel gebruiken. Omdat het weinig houvast heeft, kan uw huisdier het niet gebruiken als hulpmiddel om te ontsnappen. Als u er zeker van wilt zijn dat uw huisdier niet wegloopt, kunt u ook gebruik maken van elektrische afrasteringen. Op deze manier zullen huisdieren snel ontdekken dat ze niet met de draden in aanraking mogen komen. U kunt ook prikkeldraad gebruiken, maar dit wordt niet aangeraden. Een huisdier kan zich hieraan verwonden, wat op de lange termijn onprettig kan zijn. U kunt hier bijvoorbeeld kabelafrasteringen kopen.
Wilt u er zeker van zijn dat uw kat uw huis niet kan verlaten zonder buiten te zijn? Dan kan het de moeite waard zijn om een net over uw hele tuin te spannen. Dit zou uw huisdier binnen houden en eventuele ongewenste bezoekers buiten houden. Het is effectief, snel en niet duur (ongeveer 4 euro per 10 vierkante meter).
Er zijn twee belangrijke meningen over deze methode van tuinbescherming voor katten: de ene zegt dat ze niet echt effectief zijn; de andere zegt dat ze vrij goed zijn. Er zijn echter ook mensen die zeggen dat ze niet echt de moeite waard zijn omdat ze te veel kosten (ongeveer 10 euro per 5 meter). Een ander voordeel is dat het niet alleen goed werkt voor katten, maar ook helpt inbrekers uit uw tuin weg te houden. Dit vermindert ook direct de kans op inbraak.
Het is belangrijk om deuren en poorten in de tuin in de gaten te houden. Anders kan uw kat erdoor weglopen. Om dit te voorkomen, kunt u strips onder de deuren plaatsen, zodat ze niet te ver boven de grond uitsteken. Het is altijd goed om dingen uit te praten voordat u een schutting plaatst. U wilt niet eindigen met een burenruzie.
Heeft u een grotere tuin? Dan is een kattenren misschien wel wat voor u. We horen u denken; een kattenren, bestaat die? Jazeker bestaat die. De kattenren is de ideale oplossing wanneer uw tuin groter is en/of uw kat van rondrennen houdt. Wanneer u geen tijd hebt om op uw kat te letten wanneer hij/zij buiten is. Een ren wordt vaak gebruikt wanneer mensen een konijn als huisdier hebben, maar het functioneert ook voor uw katachtige metgezel. Er is echter één groot verschil met een konijnenren: een kattenren moet ook aan de bovenkant gesloten zijn. Is dat niet het geval, dan bestaat de kans dat uw kat er moeiteloos uit kan springen of klimmen. U kunt een volledige kattenren kopen voor ongeveer 200 euro.
U kunt ook een kattenluik installeren als u niet wilt dat uw kat door de voordeur naar buiten kan. Als uw kat graag aan dingen krabt, denk dan aan een krabpaal, een ligplek, hoogteverschillen en speeltjes om mee te spelen, zodat ze iets te doen heeft als ze langere tijd in de ren is. Ze zal zich niet snel vervelen.
Geeft u de voorkeur aan een wat goedkopere oplossing als tuinbeveiliging tegen katten, zonder de controle over uw viervoeter te verliezen. Misschien biedt het kattentuigje een uitstekende oplossing. Dit is de perfecte manier om uw kat kennis te laten maken met de buitenwereld. Met het tuigje heeft u letterlijk de touwtjes in handen, want met een tuigje kunt u uw huisdier aan de lijn houden.
Met het tuigje kunt u de riem zelf vasthouden of iemand anders de riem voor u laten vasthouden. Hoe dan ook, u kunt quality time doorbrengen met uw huisdier. De tweede optie is om geen draad in uw tuin te spannen, maar in plaats daarvan uw kat een tuigje om te doen. Op die manier kan uw kat zich vrij door het huis bewegen, zonder dat hij de tuin uit hoeft. Ook kunt u zo in de tuin blijven wanneer u maar wilt, zonder dat u zich zorgen hoeft te maken dat uw kat verdwaalt.
Er zijn veel planten die niet schadelijk zijn voor mensen, maar wel gevaarlijk kunnen zijn voor katten. Hier zullen we er enkele bespreken:
Boterbloem wordt gewoonlijk niet gegeten door katten en andere dieren, vanwege de bittere smaak. Als uw kat boterbloem eet, kan hij last krijgen van diarree, bloederige urine, constipatie, of spiertrekkingen. Dat klinkt niet erg aangenaam, toch?
Hortensia's bevatten giftige chemicaliën, glycosiden genaamd, die braken, diarree en zelfs de dood veroorzaken als katten ze binnenkrijgen. Katten kunnen ook worden aangetast door de aanwezigheid van deze giftige stoffen in hun vacht.
De welbekende Ivy is ook geen vriend van uw Kat. De sapstromen bevatten een aantal stoffen die hartgrondig giftig voor hem zijn, wat betekent dat de bladeren van de klimop al giftig kunnen zijn. Symptomen die kunnen optreden bij het eten van klimop zijn krampen, flauwvallen of zelfs verlamming. Liever geen klimop in uw tuin? Lees hier hoe u deze plant gemakkelijk kunt verwijderen.
Narcissen zijn mooi om naar te kijken, maar ze zijn echt slecht nieuws voor honden. Ze kunnen misselijkheid, braken (soms), diarree, sufheid, of zelfs verlamming veroorzaken.
De beroemdste plant in Nederland, de tulp, kan ook katten kwaad doen. Gelukkig is hier alleen de bol gevaarlijk. Als u een huisdier hebt dat graaft, is het misschien beter de tulp niet in uw tuin te planten. Een tulpenbol kan een kat erg ziek maken en kan de huid en inwendige organen van uw harige metgezel beschadigen.
Dit zijn slechts een paar voorbeelden van wat bloemen en groenten kunnen doen met een kat; sommige planten en bloemen kunnen veel meer schade aanrichten dan andere. Als u een eigenaar bent, is het daarom belangrijk om te weten welke planten en bloemen schadelijk kunnen zijn voor uw kat, en ook te leren hoe u uw kat veilig kunt houden in de buurt van deze dingen. Welke planten en bloemen giftig zijn voor uw kat kunt u hier vinden en lezen.
Tuinbeveiliging voor katten moet een hoge prioriteit voor u zijn als u er een bezit. U wilt uw kat toch vrij in uw tuin laten rondlopen? Wel, dan is dat nog altijd een handige optie. Maar wat gebeurt er als iemand anders door diezelfde deur binnenkomt, bijvoorbeeld de kat van de buren? Dat zou zeker niet de bedoeling zijn!
Tegenwoordig kunt u uw huisdier laten chippen bij de plaatselijke dierenkliniek. Dat is handig, want zo kunt u de verblijfplaats van uw kat volgen. Als uw kat vermist raakt, weet de dierenarts hem te vinden. De chip is ook handig als uw kat naar buiten moet. Er zijn speciale kattenluikjes waar alleen katten naar binnen kunnen. Deze deurtjes zijn gekoppeld aan de chip van de kat en gaan alleen voor haar open. Zo houdt u ongewenst bezoek buiten uw huis. Veilig voor u en voor uw kat.
Katten kunnen zeker het syndroom van down hebben! In feite hebben ze dat vaak. We hebben allemaal wel eens foto's gezien van katten die er een beetje vreemd uitzien, en we vragen ons af of ze aan een of andere medische aandoening lijden. Maar wat betekent "down syndroom" precies? Nou, het is niet echt een ziekte; het is een term die wordt gebruikt om bepaalde gedragskenmerken te beschrijven die voorkomen bij mensen die een extra kopie van chromosoom 21 (trisomie 21) hebben. Het gaat dan om zaken als een slechte coördinatie, problemen met lopen en spraak- en gehoorproblemen. Echter, in tegenstelling tot het syndroom van Down bij mensen, kunnen katten niet daadwerkelijk trisomie 21 hebben. Ze hebben gewoon drie kopieën van een bepaald gen genaamd Mdm2. Dus hoewel ze er misschien een beetje vreemd uitzien, zijn ze niet ziek.
Het syndroom van Down is een genetische aandoening die zowel de lichamelijke als de intellectuele ontwikkeling van de slachtoffers aantast. Chromosoomafwijkingen ontstaan als er te weinig of te veel chromosomen zijn. Mensen met het syndroom van Down hebben een extra kopie van chromosoom 21 (drie in plaats van twee). Zij hebben vaak bepaalde karakteristieke kenmerken, zoals een lage spierspanning, geringe lengte en een vlakke neusbrug. Zij kunnen ook enige leermoeilijkheden ondervinden. Katten met het Down Syndroom kunnen technisch gezien niet bestaan, omdat zij slechts 19 paar chromosomen hebben. Toch kunnen ze om een of andere reden enkele van dezelfde symptomen vertonen.
Katten kunnen tekenen van het syndroom van Down vertonen, maar het is niet mogelijk dat ze daadwerkelijk het syndroom van Down hebben.
Als u denkt dat uw kat een van de bovenstaande symptomen heeft, is het belangrijk om uw dierenarts te bezoeken zodat hij/zij een diagnose kan stellen. Hoewel katten het syndroom van down niet kunnen hebben omdat ze geen chromosoom 21 hebben, kunnen ze geboren worden met genetische ziekten of aandoeningen die soortgelijke symptomen kunnen veroorzaken.
Elke kat is anders en uniek, en katten die er een beetje anders uitzien of zich anders gedragen zijn misschien nog wel specialer dan de meeste andere, ook al zijn hun behoeften misschien wat complexer. Katten met speciale behoeften zoals Monty hebben bijgedragen aan de bewustwording van katten met speciale gezondheidsproblemen zoals deze. Ze zijn uniek, en ze hebben iets te bieden. Het is belangrijk om rekening te houden met alle behoeften van de kat wanneer u beslist of u er een wilt adopteren of niet. Als u erover denkt om een kat te adopteren, is het belangrijk om na te denken over alle behoeften van de kat, zodat u hem de beste zorg kunt bieden.
Als je wakker wordt, merk je dat je kat al een tijdje naast je ligt te slapen. Je kijkt naar hem en hij kijkt terug naar jou. Dan gaapt hij en blaast zijn vies ruikende adem uit. Het doet je uit bed springen. Een slechte adem is niet alleen een onaangename geur; het kan ook wijzen op ernstige medische problemen.
Een slechte adem kan een teken zijn van gezondheidsproblemen bij honden. Als uw hond een slechte adem heeft, kan het zijn dat hij een medische behandeling en/of gebitsverzorging nodig heeft. Katten kunnen lijden aan verschillende onderliggende aandoeningen die ervoor zorgen dat ze een slechte adem ontwikkelen, waaronder gebitsaandoeningen.
De slechte adem van katachtigen wordt meestal toegeschreven aan ofwel gingivitis ofwel stomatitis. Gingivitis treedt op als er een ontsteking in het tandvlees zit en stomatis ontstaat door ontsteking van de slijmvliezen achter in de bek van uw hond. Deze aandoeningen kunnen worden veroorzaakt door het niet regelmatig poetsen van het gebit van uw hond en/of een regelmatige professionele gebitsreiniging. Als tandplak en tandsteen zich ophopen, reageert het immuunsysteem van het lichaam met het produceren van cellulaire veranderingen om te vechten tegen wat uiteindelijk leidt tot ontsteking en/of infectie.
Symptomen van deze aandoeningen kunnen zijn:
Voor een juiste diagnose moet uw kat een gebitscontrole ondergaan bij uw dierenarts. De behandeling kan bestaan uit een gebitsreiniging, tandextracties indien nodig, een antibioticumkuur en aanpassing van de voeding en/of supplementatie.
Een slechte adem wordt niet altijd veroorzaakt door tandvleesproblemen; er zijn ook andere redenen waarom mensen een vieze geur kunnen hebben.
These include:
Wij raden aan uw kat te laten onderzoeken als zijn adem slecht ruikt.
Een van de beste dingen die u kunt doen om een slechte adem bij katten te voorkomen, is ze regelmatig hun gebit te laten verzorgen. Deze omvatten dagelijks of regelmatig tandenpoetsen met een kattenspecifieke tandpasta en een jaarlijks onderzoek door de dierenarts om de gezondheid van de mond en het gebit vast te stellen. Door onze patiënten jaarlijks te onderzoeken, kunnen we eventuele veranderingen in hun mondgezondheid beter opsporen. Veilige, gecontroleerde gebitsreinigingen onder narcose bestrijden effectief mondziekten. Als u meer wilt weten over de verzorging van het gebit van uw kat of als u een afspraak wilt maken in onze kliniek, bel ons dan gerust.
Het chippen van uw kat kan veilig en pijnloos worden gedaan. U moet er alleen voor zorgen dat u het juiste gereedschap voor de klus krijgt. Wij laten u zien hoe.
Het chippen van uw kat klinkt misschien wreed, maar het is eigenlijk heel humaan. Uw kat wordt dan internationaal geregistreerd, zodat hij kan worden teruggevonden als hij zoekraakt. Als uw kat wegloopt en vermist raakt, kan hij worden getraceerd tot waar hij vandaan kwam en is de kans groter dat hij weer thuiskomt. Dierenartsen, dierenasiels en dierenklinieken kunnen de chip lezen en weten zo waar uw kat vandaan komt. Voor het terugsturen van uw kat is het belangrijk dat de chip ook geregistreerd wordt. Dit zorgt ervoor dat uw kat niet illegaal verkocht kan worden, omdat de verkoper dan niet kan controleren of de kat eerder gechipt is. De chip is ook moeilijk te verwijderen, zodat uw kat niet ongemerkt kan worden meegenomen. Het voordeel van een microchip boven een halsband is dat uw kat zich er niet van kan ontdoen. Halsbandjes kunnen losraken, vast komen te zitten of helemaal kwijt raken. Maar de microchip is veel moeilijker te verwijderen, zodat hij niet kan worden verwijderd zonder sporen achter te laten. Voor verzekeringsdoeleinden moet uw kat bijna altijd gechipt worden. En het chippen van uw huisdier wordt vaak vergoed door verzekeringsmaatschappijen.
Eigenlijk kunnen katten op elke leeftijd gechipt worden. Kittens worden meestal gechipt samen met hun vaccinaties. Oudere katten kunnen echter nog steeds worden gechipt. Bovendien geldt het chippen zowel voor binnen- als buitenkatten. Vaak wordt gedacht dat binnenkatten niet gechipt hoeven te worden, maar dat is gewoon niet waar. Het is verstandig om ook uw binnenkat te chippen als hij/zij naar buiten gaat. Als ze toch naar buiten gaan, kunnen ze verdwalen en snel de weg naar huis kwijtraken.
De prijs voor het chippen varieert van €25 tot €55. Dit omvat zowel de chip als de plaatsing van de chip. Dit zijn kosten voor eenmalig gebruik.
De chip wordt in de rug van uw kat geïnjecteerd met een piepklein spuitje (1,25 mm breed) en een heel fijn naaldje (0,15 mm breed). Uw kat voelt niets tijdens de procedure. Na de injectie zal uw kat geen enkele pijn ervaren. Bovendien ondervindt uw kat geen nadelige gevolgen van de chip. Het chippen van uw kat is dus volkomen veilig voor uw kat!
Na het chippen van uw kat is het belangrijk om het chipnummer te registreren. Zonde, want het registreren van uw chip heeft alleen zin als het nummer wordt opgeslagen in een centrale databank, inclusief uw gegevens. Voor honden is het verplicht om uw chip te registreren, voor katten echter nog niet. Er zijn in heel Nederland verschillende databanken waar u het chipnummer van uw kat kunt opslaan. Op www.chipnummer.nl vindt u een overzicht van deze databanken. U kunt direct het juiste chipnummer invoeren in de databank. De Nederlandse databank voor gezelschapsdieren is een van de populairste databanken. Uw dierenarts noteert het chipnummer in het paspoort of inentingsboekje. Vergeet niet het chipnummer bij te werken als u verhuist, uw kat verkoopt of als ze ziek wordt. Zo blijft de databank zo actueel mogelijk.
Als u nog vragen heeft over de verzorging van uw kat, stel ze dan hier.
Katten die natvoer eten, krijgen het grootste deel van hun water uit hun voer, net als hun wilde katten voorouders. Als u echter bang bent dat uw kat niet genoeg drinkt, kunt u overwegen om hem/haar droogvoer te geven.
Als u merkt dat uw kat meer drinkt dan normaal, kan dit een aanwijzing zijn dat er iets mis is. Polydipsie betekent een verhoogde wateropname.
De meest voorkomende oorzaken van toegenomen dorst en drinken zijn:
Als u zich zorgen maakt over hoeveel uw kat drinkt, kan het nuttig zijn om 24 uur achter elkaar bij te houden hoeveel water hij drinkt. Om te weten te komen hoeveel uw kat per uur drinkt, vult u de waterbakjes tot de rand en meet u vervolgens de hoeveelheid water die na 24 uur overblijft. Deel dit getal door de totale hoeveelheid water in de bakjes om een gemiddelde dagelijkse waterconsumptie te krijgen. Een polydipsische kat is een kat die elke dag meer dan 100 ml/kg van zijn lichaamsgewicht drinkt. Elke kat die te veel drinkt, moet echter door een dierenarts worden gecontroleerd, omdat dit kan betekenen dat er iets mis is. Laat de dierenarts weten wat u hebt ontdekt, zodat hij u verder kan adviseren.
Er zijn vele redenen waarom uw huisdier dorst kan hebben. Uw dierenarts zal meestal een bloedonderzoek en een urinemonster afnemen om de onderliggende oorzaak vast te stellen. Zodra hij de reden van de toename van de dorst kent, kan een passende behandeling worden gestart.
